5 aug 2007

Aankomst Lanzarote.


De wind wakkert weer aan tot 6 bft. En omdat ik de motor niet vertrouw, laten we hem maar bijstaan. We naderen eigenlijk te vroeg het eiland, want het is nog behoorlijk donker. We nemen maar aan dat de vissers geen netten neerzetten op 1000 meter diep water. Toch houden we beiden goed uitkijk. Als het licht wordt, zien we weer land. De bergen op eiland zijn zwart/grijs van de lavasteen. Het is een facinerend gezicht en voor ons heel ongewoon. De wind is heel erg ongelijkmatig en neemt bij het koers zetten naar de haven weer behoorlijk toe. Marina Rubicon ziet er erg goed uit en we worden keurig opgevangen door iemand van de haven. Wel handig met zoveel wind. We hadden al via email een plaats besproken om de Drammer hier achter te laten. We kunnen uit twee boxen kiezen en nemen een box waar we aan lijzijde liggen. We worden nog keurig geholpen bij het invaren van de box. We zijn er. Ruim 3 weken na vertrek uit Scheveningen.

Afgemeerd in onze eigen box 5a voelen we ons toch wel vreemd. We hebben gedaan wat we al zolang wilden doen. Het cliché moe maar voldaan is hier zeker op zijn plaats. We maken gelijk kennis met mensen van allerlei nationaliteiten, die hier ook liggen te wachten om straks over te steken. We hebben ons nu echt gevoegd tussen de trekkers. 's Middags naar het zwembad aan boord gegeten en vroeg naar bed.

4 aug 2007

Nadering van Lanzarote

 

Nadering van Lanzarote
Posted by Picasa

Op de Oceaan.


Wordt om 6.30 wakker en blijk 9 uur geslapen te hebben. Voel me weer prima en kan het nu van Hans overnemen. Deze heeft in de kuip wat hazeslaapjes gedaan en is nu wel moe. Geniet van de wacht en zie nog steeds alleen maar water om me heen. Tot nu toe hebben we nog geen ander schip gezien. De wind gaat iets afnemen tot 4 bft en later zelfs tot 2-3 bft. Als Hans wakker is, lunchen we uitgebreid in de kuip. Ik bak brood en we hebben nog heerlijke zalm. Het leven kan niet beter. Lang hebben we hier naar verlangd en nu het zover is blijkt het ook werkelijk geweldig te zijn. Dit houden we zo wel lang vol weten we nu. 's Middags ontvangen we voor het eerst meteo Casablanca en alles ziet er goed uit wat weer betreft. We starten de watermaker, zodat we kunnen blijven douchen. We zijn erg gelukkig met de watermaker omdat het ons niet beperkt in watergebruik. Ook de generator doet nu zijn werk en zolangzamerhand beginnen we alles wat we aan boord hebben ook echt te gebruiken. Tijdens mijn laatste wacht die dag is het heel donker, omdat de maan achter de wolken blijft tot Hans het overneemt. De hele verdere nacht mooie halve maan en heldere lucht. Om 4.30 uur neem ik de wacht weer over en het loopt allemaal gesmeerd. Als Hans om 8.00 uur wakker wordt zien we aan de horizon zowaar het eerste schip. Opmerkelijk hoe weinig scheepvaart hier is. Op het achterdek blijkt iets bruins te liggen bij nadere bestudering blijkt het een inktvisje te zijn dat waarschijnlijk met een golf op dek is gespoeld. Watermaker weer gestart en email naar thuis verzonden. Prachtige zeildag. Om 23.30 motor gestart, doet het meteen.

2 aug 2007

Oversteek naar Canarische eilanden.


Om 7.00 uur 's morgens verlaten Cathelijne en Victor de Drammer om met de bus naar Sevilla te gaan en daar nog een paar dagen te genieten. Zaterdag zullen ze weer naar Nederland vliegen. Wij hebben besloten om toch ook maar te gaan en aan de oversteek van 600 mijl te beginnen. Mr Eduardo kan ons wat, we wachten niet. We bergen de rubberboot op en tanken nog water. Gaan, want de gribfiles geven een goed beeld voor de eerste dagen. Naar schatting zullen we er vier etmelen over doen om de Canarische eilanden te bereiken. Om 9.30 uur gooien we de lijnen los en gaan we op pad. Zolang er nog bereik is met de GMS melden we het thuisfront dat we vertrokken zijn.Bovendien nemen we kontakt op met v.d. Wansum voor de motor, hij belooft ons het onderdeel naar Lanzarote te sturen. Geweldig de hulp die we van ze krijgen. Als er geen kontakt meer is met de wal, belanden we in een grote groep tuimelaars. Geweldige speelse dieren, ze springen en draaien in de lucht rondjes voor ons. Het is net een groep speelse pubers. Na de lunch ga ik de slingerkooi in om de eerste slaap te pakken. Het begint ineens steed harder te waaien, en al snel neemt de wind toe tot 6 bft. Dat hebben we niet besteld. Al snel lijkt het wel of je in een wasmachine heen en weer geschut wordt. Tot overmaat van ramp blijkt de slingerkooi ook nog uit de klossen geschoven te zijn. Gevolg is dat het bed te breed wordt en dat je je schrap moet zetten voor elke golf. Ik rust hier niet van uit en zet ongemerkt zoveel spanning op mijn nek dat ik migraine krijg. Geen handig moment. Voel me behoorlijk beroerd ook tegenover Hans, die er nu alleen voorstaat met dat weer. Neem medicijnen en kan alles beperken tot zware hoofdpijn. De volgende morgen kan ik al weer iets, dus langzamerhand kunnen we weer wacht gaan draaien. De wind is afgenomen en we kunnen het rif uit de fok halen. Het is ongelooflijk wat een verschil het is, of het 5 of 6 bft waait. Nooit geweten dat de Oceaan daar zo op reageert. We hebben nu een hele zware deining met muren water achter het schip. De golven tillen elke keer de Drammer op en laten haar dan heel beheerst weer verder rollen. Als je er eenmaal aan gewend bent, kan je er wel van genieten. Nog nooit hebben we zo'n deining en zulke hoge golven gehad met de Drammer. Alleen onder fok is alles heel goed te beheersen. Hans heeft tot 12.00 uur kunnen slapen, we zijn nu zo goed ingeslingerd dat we uitgebreid kunnen lunchen samen buiten in de kuip. Het wordt een mooie zeildag met bakstag wind. 's Avonds aan Stefanie onze positie doorgegeven via Iridium. Neem wacht over van Hans en met 4-5 bft varen we rustig verder. Ben nog wel vreselijk moe van de migraine en verheug me erop om naar bed te kunnen.