Oudjaarsdag op de oceaan

We zitten in de kuip en Hans ziet twee vallende sterren, we komen dichtbij een tijdszone en besluiten die om 24.00 uur te gebruiken. Net als thuis begin ik om 23.30 uur met de voorbereidingen voor de lekkere hapjes bij de borrel. In Las Palmas heb ik nog iets gevonden dat op appelflappen lijkt. Het is maar goed dat ik van tevoren besloten heb om geen oliebollen te bakken, dat is echt onmogelijk en te gevarlijk in zo'n slingerende boot. We hebben toast met zalm en brie, we moeten alle toastjes in een grote bak stapelen omdat ze anders door de kajuit vliegen. Om 24.00 uur knallen we de champagne open, Niet alles komt in de glazen met inschenken, maar we komen niets te kort. We wensen elkaar het allerbeste en Radboud belt met Stefanie om de goede wensen over te brengen. Het is echt heel speciaaal, de fles champagne moet je goed tussen je knieen klemmen anders gaat hij een eigen leven lijden. We hebben allemaal erg veel plezier en zijn ons bewust van het bijzondere moment. Om 1.00 uur mogen er twee gaan slapen en twee hebben er wacht. De volgende ochtend proberen we te vissen, zijn er tijden mee bezig maar vangen niets. 's Avonds de laatste verse sla met komkommer, uitjes en paprika kunnen maken. Volgende keren maar inproviseren met houdbare spullen. Watermaker ontlucht en 5 uur laten draaien. We kunnen onderweg blijven douchen, al is dat een hele klus om onder de straal te blijven staan. Techniek is je helemaal klem te zetten in een hoek en te zorgen dat je niet te veel hoeft te bukken. Nieuwe grib files aangevraagd, voor de komende dagen hetzelfde weerbeeld. De golven zijn nu heel hoog en de Drammer past nu ruim tussen de golven zodat we soms gewoon naar beneden surfen. Marnix klokte net 9,6 knots op de teller. We hebben nu ruim 1000 mijl erop zitten. We naderen halfway (waarschijnlijk bereiken we dat op 4 jan. '08). Nu ik dit stukje binnen op de computer maak zijn Radboud en Marnix buiten aan het sturen bij muziek uit de speakers buiten, de buren hebben er geen last van. Wat een ruimte en wat een eigen wereld.