Aankomst British Virgin Islands.

's Morgens om 8.30 varen we de noordpunt van de eilandengroep aan. Gelukkig is het dan goed licht, want er liggen ontzettend veel visnetten. In principe varen we 's nachts geen nieuw gebied binnen en hier was het helemaal goed om het niet te doen. Achter de eilanden is het water een stuk rustiger en het is voor het eerst sinds maanden, dat de Drammer in rustig vaarwater is. Heerlijk om een lekkere snelheid te lopen terwijl de boot redelijk stil blijft. Om 10.00 uur kunnen we een mooring oppakken bij Virgin Corda. We gaan eerst zwemmen en daarna inklaren bij de douane. We kopen een vergunning om 1 maand in het gebied rond te mogen varen. 's Avonds krijgen we bezoek van een zweedse jongen en zijn spaanse vriendin, die we nu al voor de zoveelste keer tegen komen vanaf Lanzaroote. Ze varen rond in een boot van 6 meter en werken onderweg. Zo hebben ze in Lanzaroote op de Drammer gepast. Geweldig leuk om ze beter te leren kennen. De volgende dag zeilen we naar Sopers Hole een mooie inham tussen de eilanden groep. We liggen er heel rustig en er zijn veel leuke winkels en een goed restaurant. Heerlijk gegeten en rustig geslapen. Doorgevaren naar het eiland Jost van Dyke, waar we voor anker gaan. Ons anker houdt niet na een tijdje en we drijven weg. Opnieuw proberen en dan blijkt dat geen van onze meters het meer doet. Heel onhandig, vooral bij ankeren omdat we geen diepte hebben en niet nauwkeurig kunnen zien waar de wind vandaan komt. We liggen snel weer goed
en brengen de nacht door op anker. Wel een belevenis om op het eiland te lopen en te weten dat daar Nederlandse piraten in 1628 het eiland ingenomen hebben. En in de 16de en 17de eeuw waren het vooral nederlandse planters die er woonden. Nu wonen er nog 200 mensen en het eiland is nog redelijk puur. Er is maar een weg en er zijn in totaal twintig auto's op het eiland. Zaterdag varen we naar Tortola, waar we in de hoofdstad Roadtown onze meters hopen te laten maken. Er komt een elektricien van de haven, die erg duur is een heel slecht werk aflevert. Uiteindelijk kappen we het af en zeggen we dat we eerst met de werf willen overleggen. Gelukkig komen we aan het eind van de dag in contact met een bedrijf dat het merk vertegenwoordigt. Ze beloven dinsdag langs te komen. Zondag gaan we met een vliegtuigje naar het eiland Anegada. We willen het graag bezoeken en omdat we vandaag niet kunnen varen en onze vrienden er nog zijn is dit een prima uitstap. De piloot komt ons halen van de terminal en we vliegen met zijn vieren redelijk laag naar het eiland. Onderweg zie ik een walvis, maar het ging te snel om de anderen te waarschuwen. Als ik het de piloot vertel is deze enthousiast omdat hij ze zelf nog nooit had gezien. We snorkelen en genieten van een heerlijke lunch met kreeft. Hoe goed kan het leven zijn. Als we terug vliegen is de piloot bereid om nog lager te vliegen dan normaal. Hij wil ons de walvissen (het blijken er twee te zijn)goed laten zien. Als we ze naderen maakt hij er nog een rondje boven. Geweldig wat een belevenis, de dag kan niet meer stuk. 's Avonds lekker aan de haven gegeten en de volgende ochtend onze vrienden uitgezwaaid. Hans kijkt de bedrading nog eens na een haalt gelijk al drie dingen naar boven die onze elektrcien niet weer vast had gezet, of verkeerd verbonden. Geleerd niet zomaar de eerste de beste in goed vertrouwen aan de boot te laten sleutelen. De boot schoongemaakt, de was weggebracht en gezwommen. Met de taxi naar een andere haven waar ik een week wil blijven als Hans naar Nederland terug gaat. Dinsdagmorgen komt de elektricien en na twee uur heeft hij het draadje gevonden dat los zat. Wat een verschil met zaterdag, deze man wist tenminste waar hij mee bezig was.
Aankomst British Virgin Islands.