Bonaire

Bonaire.
Het is drie oktober en we vertrekken vroeg uit de haven van Crews Inn, de hout reparatie is nog niet helemaal klaar maar het afwerken doen we zelf wel. Er is goed werk afgeleverd, al blijf je het waarschijnlijk lang zien omdat het nieuwe stuk natuurlijk niet dezelfde kleur heeft. We beginnen met heel rustig weer een beslissen om op de motor zo snel mogelijk noordwaards te gaan. Op die manier laten we het snelst de kust van Venezuela achter ons. Veel alternatief hebben we ook niet want er staat maar 2,9 knoop wind en soms zelfs wel 5.6 knoop. Het is wel lekker om weer in te slingeren en het eerste kopje koffie weer te pakken als we buiten zijn. Na vier uur krijgen we de squall over ons heen die we al aan zagen komen. Goede test voor de bimini met 40 knopen wind heeft die het wel moeilijk maar blijft staan. Het voordeel van een squall is dat je weet dat het niet lang duurt, dus gewoon doorgaan, het nadeel is wel dat de zee zich opbouwt en als je daarna weer weinig wind hebt, merk je dat behoorlijk lang. Na een uur besluiten we de fok er maar bij te zetten omdat de wind weer afgenomen is en we niet willen blijven motoren. Bij het uitrollen van de fok blijken de loopbanden niet goed te zitten, heleboel weer naar binnen en de loopbanden op dek opnieuw aangebracht. Dit zijn altijd van die dingen die gebeuren als je de boel van het dek gehaald hebt. De wind blijft zwak en komt tijdens de hele reis niet boven de 13 knopen. Wel hebben we 's nachts weer behoorlijk onweer en hebben alle apparatuur drie keer uit moeten schakelen omdat het te dichtbij is. Ondanks dat we ver naar het noorden gaan om de piraten te ontlopen hebben we toch een snelle overtocht. Na 60 uur hebben we 420 mijl afgelegd, waarvan we slechts 10 uur hebben kunnen zeilen, en meren op 5 oktober om 17.30 net voor donker af in de marina op Bonaire. In verband met de zeilweek is de haven voor hun doen behoorlijk vol, en we vragen langszij te mogen bij een ander jacht, maar wat in Nederland heel gewoon is, is hier bepaald niet gebruikelijk. Kortom we mogen niet en meren maar af bij de benzinepomp, want we willen wel snel naar bed. De volgende ochtend met veel moeite een plaats gekregen tussen twee jachten in, en snel naar Kralendijk om naar de douane en immigratie te gaan. We bezoeken gelijk de stad, kopen een heerlijk ijsje en bezoeken het internetcafé waar we tot de ontdekking komen dat het vorige stukje nog niet op de site staat. De volgende dag gaan we naar Habitat om een auto te huren. Op het terras daar stap ik bijna op de staart van een leguaan en schrik net zo erg als het beest zelf. Uitkijken dus hier waar je loopt. We huren een pickup auto om de volgende dag naar het nationale park te kunnen gaan en de dagen daarna een kleinere auto. Lunchen heerlijk op het terras daar en genieten van de leguanen, de pellikanen en hele mooie vissen. 's Middags maken we de rubberboot in orde en gaan naar buiten om een boeitje op te pikken en te snorkelen. De hele kust is natuurgebied en je mag zelf nergens ankeren, maar overal liggen boeien en speciale boeitjes voor rubberboten om aan af te meren. De volgende morgen vertrekken we vroeg naar het nationale park met onze stoere pickup. Je mag het park alleen met dit soort autos in, en al snel merken we dat dat ook echt nodig is. Het park is mooi met vooral geologisch bijzonder interessante dingen, zoals heel duidelijke scheidingen tussen aardlagen, heel veel fossielen en prachtige flamingo's gezien. 's Middags snorkelen we op een strandje in het park. We hebben het strandje helemaal voor onszelf en het is echt een paradijs. Mooi wit zand en voor de schaduw een hele diepe grot, bovendien lopen we zo het water in dat ruim dertig graden is en snorkelen gelijk tussen prachtige vissen. Je hoort ons niet klagen. Na een uur komen er duikers en we houden het voor gezien. Hans is toch wel weer enthousiast geworden door het snorkelen en maakt de volgende ochtend weer een duik, onder begeleiding van een instructeur. 's Middags naar Lac Cai, waar we heerlijk lunchen en ongeveer een half uur door het water waden naar het rif. Als het hard waait moeten de golven daar wel vier meter opspatten, nu was het heel rustig en kabbelde het water zachtjes over de koraalrand. Weer een half uur teruglopen door water dat op zijn diepst 50 cm. diep is. Over de zuidkant van het eiland langs de slavenhuisjes rijden we weer terug naar de haven. De volgende dag bezoeken we nog een gebied waar 300 B.C Arawak indianen geleefd hebben we zijn onder de indruk van de inscripties die we nog kunnen zien en de kennis waar de mensen toen al over beschikten. Aan de hand van stenen op de kust en gezeten op hoogte in een grot, hebben ze heel veel sterren in kaart gebracht. In een grot verderop zit een gat en als de maan precies door dat gat viel was het kerstavond. Op kerstavond komt hier de bevolking van Bonaire nog vaak samen om een kerstmis te houden, moet wel heel speciaal zijn. 's Middags snorkelen we bij een van de mooiste snorkelplekkken van Bonaire en we zien een schildpad en heel speciale vissen. Zaterdagochtend bezoek van de Noordhinder, 's middags uitgeklaard en zondagochtend willen we vroeg vertrekken naar Curacao maar blijkt het havenkantoor tot 10.00 uur gesloten te zijn. Hoewel we zelfs langer betaald hebben willen we toch niet zomaar vertrekken dus wachten we nog maar even. De afstandnaar Curcao is niet zo groot en we zeilen en motoren heel rustig die kant op. Onderweg nog een fotosessie gehouden met de Marelot, een andere kustzeiler die we weer in de Curacao Marina zullen zien. Om 18.00 meren we af in het Spaanse water bij de Curacao Yacht Club.