Van Curacao naar Aruba

Van Curaçao naar Aruba.

 

Zaterdag 15 november vliegen we weer terug naar Curaçao, waar we om 17.20 landen. Vorige keer hadden we al een huurauto besteld en die staat keurig voor ons klaar. Aangekomen bij de werf wacht ons een minder prettige verrassing, het blijkt dat de Drammer nog niet in het water ligt. Nu heb ik steeds gezegd, dat ik niet aan boord slaap als de boot op het droge staat, maar we hebben eigenlijk weinig keus, dus principes opzij , bedden opgemaakt en slapen. Het blijkt mee te vallen al hebben we geen stroom, geen water en kunnen ook geen toilet gebruiken. Met zaklantaarns, flessen water en een emmer hebben we alle problemen van dat moment weer opgelost. De volgende dag  is zondag, dus er wacht nog een tweede nacht aan boord. De zondag gebruiken we om veel boodschappen te doen voor de grote oversteek naar Tahiti. Er is vlak bij de jachthaven een ontzettend goede AH, die alle vertrouwde producten heeft. Vooral tijdens een lange oversteek is dat altijd erg handig, scheelt tijd en je hoeft geen gebruiksaanwijzing te lezen of te vertalen. Met een lijn hijsen we alle boodschappen aan boord en stouwen alles zo goed mogelijk weg.  De volgende dag krijgen we een heel goed telefoontje uit Nederland van Stefanie, die ons vertelt dat alles goed is met de baby en dat  het een meisje is. We zijn ontzettend blij en nemen er ’s avonds een borrel op. De Drammer gaat weer te water en ’s middags doen we nog een tweede lading boodschappen bij een andere supermarkt, Gaan langs douane en immigratie en zijn net op tijd om de auto weer in te leveren. Dinsdag om 5 uur staan we op, om de Emmabrug van 6 uur te pakken. We melden ons over de marifoon en varen op tijd het kanaal in naar de brug. De brugwachter vaart de brug vlak voor onze neus dicht en er moet van bemanning gewisseld worden. Kost ons een uur, eenmaal buiten regent het, staat er bijna geen wind en blijkt de stuur automaat niet te werken. Soms zit het mee en soms zit het tegen. Naar Aruba is ruim 70 mijl, dus dat sturen we wel met de hand. Om 17.00 uur melden we ons bij de havenautoriteiten, We moeten een uur buiten wachten want er vertrekt een cruiseschip. Na een uur de haven in waar we bij het industrieterrein af moeten meren, langs grote autobanden en in een behoorlijke deining, we zijn er niet blij mee. De douane en immigratie komen naar ons toe, maar al met al liggen we daar wel twee uur te wachten en is het inmiddels donker. Aanrader voor andere zeilers,die Aruba aan doen: ga niet gelijk door naar Oranjestad maar klaar in in Barcadera Harbour, dit is veel sneller. Downlaod bovendien de papieren voor douane en immigratie van te voren(site Renaissance Marina), vul ze vast in en je kunt ze dan gelijk afgeven. In het donker met geweldige service van Renaissance Marina via de marifoon de haven in geholpen. Eind goed al goed we hebben een heel mooie plek met uitzicht op het koraal en bij een resort met drie zwembaden en een privé eiland met snorkplekken. Voor het slapen gaan, zwemmen we dan ook nog een paar rondjes. Volgende dag gebruiken we om te klussen, de stuurautomaat in orde te maken en te wassen(machine doet het bijna zullen we maar zeggen) Tip: neem nooit een indesit wasmachine/droger combinatie aan boord,is veel te ingewikkeld en te kwetsbaar. ’s Avonds bezoeken we Kees en Nienke Wiersema  en Esther die ook op Aruba zijn om wedstrijden te varen in de Tornado. We spreken heel veel andere zeilers en het is erg gezellig.