Frans Polynesië.

Na een week klussen aan de boot vertrekt Hans zaterdag 6 juni weer naar Nederland, ik blijf in Papeete om de boot schoon te maken en het houtwerk in de groene zeep te zetten om het te beschermen tegen al het zout. Een hele klus waar ik een paar dagen zoet mee ben. Het stormt erg hard en ik lig met de Drammer aan lage wal. Niet zo handig en ik heb er mijn handen vol aan. Midden in de nacht schieten de stootwillen tussen de boot en de kade uit en met veel moeite krijg ik het voor elkaar om ze er weer tussen te krijgen. Ik kan niet voorkomen dat we toch wat schade oplopen aan de romp, ook de dinghy ligt nog in het water en staat voor de helft vol met water, als het ’s nachts even rustig is besluit ik er maar uit te gaan om het leeg te hozen en het naast de Drammer te leggen met extra lijnen. Als vrijdagmorgen mijn vriendin Myriam aan boord komt, is de storm gelukkig gaan liggen en kan ik de Drammer gerust achter laten om met haar verschillende eilanden te bezoeken. We vliegen naar Bora Bora en Rangiroa en gaan met de ferry naar Moorea. Het is leuk om anderen de mooie omgeving te laten zien waar we nu rondvaren en we hebben gezellige dagen. Voor mij is Rangiroa nieuw (het is een atol) en we gaan daar o.a. driftsnorkelen. We varen met een bootje door de pas naar buiten en laten ons onder begeleiding van een gids drie maal door de pas naar binnen stromen, een heel aparte ervaring en we genieten er erg van. Daarna snorkelen binnen het rif, waar het wel lijkt alsof we in een aquarium aan het snorkelen zijn. Donderdag 18 juni vliegen we weer terug naar Papeete, waar Hans ’s morgens al weer aangekomen is. Hij heeft de monteur voor de motor gehad om de kleppen te stellen en heeft de nieuwe fok meegenomen uit Nederland. Blijkt een mooi fokje te zijn waar we nog veel plezier van hopen te krijgen. ’s Avonds komen ook Cathelijne en Victor aan, zodat we twee dagen met vijf mensen aan boord slapen. Voor vrijdag huren we een auto en rijden het eiland rond. Kijken op de zuidpunt van het eiland naar de wereldberoemde golven, die veel gebruikt worden bij internationale wedstrijden golfsurfen. We kunnen geen bootje vinden, dat ons ernaar toe kan varen maar zien van een afstand ook wel dat het mooie golven zijn met lange pipelines. De volgende morgen heel vroeg vertrekt Myriam alweer. Victor krijgt voor zijn verjaardag twee introductieduiken, die hij samen met Hans maakt. ’s Middags gaan Cathelijne en Victor naar Papeete om onder andere de zeer bekende markt daar te bezoeken. Wij gebruiken de middag om de boot vaarklaar te maken en boodschappen te doen. Zondag tanken we alle yerricans en de tank weer vol diesel en vertrekken nar Moorea, een eiland vlakbij Tahiti. Daar pakken we een boei op in Cooks Bay en gaan heerlijk bij de boot zwemmen. De volgende morgen maken we een mooie wandeling en bezoeken Tipanier, waar we weer met rays zwemmen. Ik ben er nu voor de derde keer en ik vind het elke keer weer een belevenis om met die mooie en grote dieren te zwemmen, kan er niet genoeg van krijgen. De volgende dag 23 juni is Victor jarig en we lunchen uitgebreid bij Bali Hai Club, waar we ook gebruik maken van het zwembad en het strand. Om 16.30 maken we los om de nachtelijke oversteek naar Huahine te maken. “s Morgens 8.30 uur laten we het anker zakken vlak voor de hoofdstad Fare. Het is een mooie plek, waar helaas wel wat deining staat. Als Hans met de snorkelbril het anker gaat controleren, blijkt dat we de anode van de schroef niet meer hebben, en dat de anode om de schroefas ook bijna weg is. We bezoeken het stadje en maken gebruik van internet en supermarkt. Omdat we zien dat er meer wind voorspelt wordt, besluiten we de volgende dag al door te varen naar Tahaa, waar we een zo rustige mogelijke ankerplek opzoeken. De beslissing om door te gaan bleek erg goed, want we hebben daar veel wind en regen gehad en lagen ook daar niet erg rustig. Cathelijne en Victor genieten van het strand bij de jachtclub en ’s middags maken we een erg leuke tour over het eiland met Dave’s Tour. Een enthousiaste jonge ondernemer, die daar een bedrijf als touroperator aan het opbouwen is. Hij brengt ons met zijn fourwheel drive hoog de bergen in en maakt daar op verrassende wijze fruit voor ons klaar. Heel leuk en erg lekker. De volgende dag vinden we een Deense cruiser/duikinstructeur Tim bereid nieuwe anoden onder de Drammer te zetten, we zijn er erg mee geholpen en gelukkig kunne we hem en zijn bemanning ’s avonds een lekkere cocktail aanbieden tijdens het eten. De volgende dag bezoeken we nog een pearl farm, die vlak naast de jachtclub Taravana is gelegen, waar Cathelijne en ik goede zaken doen. Als we de volgende ochtend wakker worden blijkt het redelijk rustig en snel steken we over naar Bora Bora, waar we om 10.30 een mooring oppikken. Cathelijne en Victor maken een wandeling naar de hoofdstad Vaitape. Zondag wil Hans de watermaker starten, maar die slaat steeds af. Bij nadere inspectie blijkt dat we een lek hebben, dus geen water kunnen maken. Gelukkig kunnen we bij de jachtclub onze tanks vullen, en zullen toch vanaf nu wat zuiniger met water moeten doen. ’s Avonds is er een pizza-avond op de club en we eten met alle andere zeilers de bestelde pizza’s. Maandag maken we een rondrit over het eiland en willen een bootje huren bij Novotel, door de harde wind gaat dat echter niet door en we vermaken ons op het strand, snorkelen en gebruiken een lekkere lunch. ’s Avonds spelen we het monopoliespel van Frans-Polynesië, dat we van Cathelijne en Victor hebben gekregen. Erg goed voor ons Frans en heel leuk om te spelen met een spel van het gebied waar je bent. Dinsdagavond nodigen Victor en Cathelijne ons uit voor een diner en een dansavond met traditionele dansen en zang. Erg gezellig en leuk om bij te wonen, omdat het een geheel lokaal gebeuren is. De laatste dag wordt er nog gesnorkeld bij een motu en dan is het als snel weer zover dat we afscheid moeten nemen. Morgen varen we samen naar Raiatea, omdat Hans weer terug moet naar Nederland voor een week. De plannen om naar Australië te gaan hebben we laten varen, het gebied is hier zo mooi en rustig, het is hier de eerste plek waar we de dinghy niet op slot hoeven te doen als we hem ergens achterlaten. Bovendien komen Marnix en Florence ons nog bezoeken en dan is het heerlijk de tijd te hebben.