Mauritius.

Zondag 10 oktober 2010 bellen we eerst met de kinderen om te zeggen dat we goed aangekomen zijn. We proberen het zout van de boot af te krijgen, wat zeker niet in één keer gaat lukken. Om 18.00 uur hebben we een borrel op Tucanon waar we met de anderen die vandaag zijn aangekomen zijn uitgenodigd. De volgende dag ontzilten en inspecteren we de genua, die gelukkig nog geheel in takt is. Dinsdag lukt het eindelijk het achter toilet te ontstoppen, blijkt dat de hele slang dicht geslipt is met calcium. De combinatie zout water spoelen, urine en de temperatuur van meer dan 24 graden blijken de oorzaak te zijn. Hans klopt met de hamer een emmer voor drie kwart vol met calcium. Velen hebben er problemen mee en de oplossing blijkt azijn en goed spoelen met zoet water te zijn. Weer wat geleerd en we zullen er zeker rekening mee houden als we de boot achterlaten voor langere tijd. Voor de volgende drie dagen hebben we een auto gehuurd en bezoeken de botanische tuin van Pamplemousses, waar we veel inheemse en vreemde bomen en planten aantreffen. Vooral de waterlelies en de lotusbloemen zijn prachtig om te zien. De volgende dag bezoeken we de west en zuidwest kust met het plaatsje Flick en Flack met zijn leuke strand met eetwagens en hoge bomen op het strand, waardoor je heerlijk in de schaduw kunt zitten. Daarna rijden we door naar Chamarel om de gekleurde aarde te zien, de kleuren zijn ontstaan door het ongelijk afkoelen van gesmolten rotsen. Het is een mooi gezicht en doet heel sprookjesachtig aan. Hoewel de weg ernaar toe heel kronkelig en stijl is biedt het een goed uitzicht over het binnenland van Mauritius. Vrijdag bezoeken we de zuidoost kant van het eiland, waar we Bleu Bay, het historisch museum in Mahébourg bezoeken en doorrijden naar Vieux Grand Port. De Nederlanders zijn hier in 1598 geland en tot 1710 gebleven met het lokale hoofdkwartier van de Nederlands Oost Indische Compagnie. Het Frederik Hendrik museum geeft de geschiedenis van de Nederlanders hier goed weer. Hoewel het museum al gesloten was toen we aankwamen, was iemand zo vriendelijk het weer voor ons open te stellen en ons rond te leiden. De volgende dagen leveren we de auto weer in om aan de boot te kunnen werken, o.a. de lieren hebben duidelijk een beurt nodig en Hans gaat nog een keer duiken in Grand Bay. Na drie dagen laten we weer een auto komen en rijden terug naar het zuiden, waar we in het ressort Shandrani terecht komen. We betalen een behoorlijk bedrag om binnen te komen, maar dan blijkt ook alles inclusive te zijn. We genieten er van een uitgebreide lunch, het zwembad en het strand. Het is er echt super de luxe en proberen nog even voor een nacht te boeken, maar als de prijs voor een kamer op bijna 600 euro uitkomt, rijden we toch maar weer naar Port Louis terug om aan boord te slapen. De volgende dag rijden we weer terug naar Bleu Bay om te gaan snorkelen. De vissen die we hier zien zijn toch weer anders dan we gezien hebben in Tahiti en ook het koraal is heel verschillend. We zien door de glasbodem boot, waarmee we naar de snorkelplek varen een heel grote schildpad en volgen hem een tijdje. Donderdag rijden we nog met de auto naar de oost kant en dan hebben we het eiland echt goed gezien. 's Avonds hebben we een party met lokale dansers en heel veel rum, aangeboden door de haven en de rumfabriek. Vrijdag maken we de boot al weer klaar voor vertrek naar Réunion. Zaterdagmorgen is de start in de havenmond en we hebben als gast Elaine Bunting aan boord, zij zit in de redactie van en is journaliste voor het blad Yachting World. Voor de start is er een blessing ceremonie, voor alle schepen en hun bemanning, waarvan we allemaal diep onder de indruk zijn. Er zijn zes geloven vertegenwoordigd; joods katholiek,anglicaans,islam, boedisme en hindoe. waarin een klein eiland groot kan zijn.
De ceremonie wordt afgesloten met vuurwerk. Na één nacht zeilen komen we na ongeveer 130 mijl in Réunion aan. Het is een mooie tocht met een volle maan en de wind is ongeveer 5 bft.