3 mrt 2013

Grenada naar St. Maarten.








Op zaterdag 2 februari 2013 vliegen we via London en Barbados naar Grenada. We overnachten in het Grenada Beach Resort en gaan zondag gelijk met een taxi naar Grenada Marine, waar de boot op het droge staat. Het lijkt erop dat de Drammer de zeven maanden goed doorgekomen is, wel is de boot heel smerig. We waren blij met de plek vooraan, maar iedere boot die er kort uit gaat wordt naast ons geschuurd en in de anti-fouling gezet. Maandagmorgen beginnen ze ook bij ons met de anti-fouling en blijkt het dat de startaccu's niet goed meer zijn. We hebben geluk, want er zijn nog precies drie accu's die we willen hebben. De maxprop wordt uit elkaar gehaald en goed in het vet gezet, nieuwe anodes worden gemonteerd en de boot gaat dinsdag net voor de lunch het water in. Bij het hijsen van de fok blijft deze achter een splitpen hangen en scheurt over een hele baan. We besluiten op de motor naar Port Louis te varen, waar we om 15.00 uur 's middags aankomen. Daar maken we een afspraak met Driftwood om ook het bovendek van nieuw rubber te voorzien. Gelukkig maken ze tijd en lopen nog de plekken na die vorige keer niet goed waren. We tapen de fok, omdat de zeilmaker niet echt betrouwbare afspraken wil maken en we het zeil mee moeten geven. We hebben geen zin om straks daarvan afhankelijk te zijn en te moeten wachten. De generator wordt gemaakt met behulp van onderdelen die we aan boord hebben. Loopt wel maar laat nog niet de accu bij. Zondag 9 februari vertrekken we 's morgens vroeg richting Bequia, waar we precies voor donker een mooring kunnen pakken. Het waait behoorlijk en we moeten sinds lange tijd hoog aan de wind varen, wat toch niet al te comfortabel blijkt. De volgende dag waait het nog harder 6 tot 7 baeufort later veranderen we de zeilen tot gereefd grootzeil en gereefde fok. We halen het net niet voor donker in Rodney By op St. Lucia aan te komen en lopen Marigot Bay binnen, waar we de nacht doorbrengen. Volgende morgen op de motor naar Rodney Bay Marina, waar we een goede plaats krijgen, langszij aan de steiger heerlijk om te klussen. We kunnen de fok laten repareren, het tape heeft goed gehouden. Beide kanten tapen, dan is het een goede oplossing om verder te kunnen varen. We laten de romp en de bovenkant van het polyester poetsen, doen wat boodschappen en varen 14 februari naar Martinique, waar we na lang wachten een plek aan de steiger krijgen. We doen boodschappen, poetsen nog aan de boot, en maken hem klaar om onze vrienden Aad en Betsy te ontvangen.  Die komen 's avonds net voor donker aan. De volgende dag verkennen we de haven en lunchen  uitgebreid. We maken onze plannen voor de volgende dagen en varen zondag naar Dominica, waar we aan een mooring gaan bij Sea-Cat. We vragen Octavius dezelfde tour te doen, die we vijf jaar geleden met hem gemaakt hebben, en hij is daartoe bereid. We maken een rondrit over het eiland en een roeitocht over de Indian River. We bezoeken de waterval en de Emerald poole, ook gaan we langs bij de indianenvrouw, die we al eerder bezochten. Dit keer heeft ze voor ons allerlei gerechtjes gekookt. Het is weer een bezoek dat indruk maakt. We zien dat er wel wat veranderd is in die vijf jaar, zo wordt de cassave nu gedeeltelijk machinaal bewerkt en maken ze verschillende soorten brood ervan. Van Dominica steken we met heel harde wind over naar les Saintes, waar nu allemaal moorings liggen. We gaan met de dinghy aan land, waar we shoppen, in- en uitklaren en heerlijk eten. De volgende dag gaan Aad en Hans aan de slag met de generator, die wel loopt maar de accu niet bij laat. Na veel meten en proberen komen ze er achter dat de zekering geroest is en de stroom niet doorgeeft. Een schuurpapiertje erlangs en de generator laat weer bij. De heren hebben de smaak te pakken en gaan gelijk door met de watermaker en monteren een nieuwe ventilator op het pompje.  De watermaker is helemaal uit elkaar geweest en in onderdelen mee genomen naar Nederland om te reviseren. Heerlijk als je dan het vertrouwde geluid weer hoort, dat er water gemaakt wordt. Hans en Aad gaan eerst lekker  zwemmen en daarna gaan we naar de wal naar Terre de Haute. Donderdag 21 februari varen we weer met veel wind naar Antiqua, waar we in Falmouth Harbour een plaats besproken hebben. Net voor donker kunnen we afmeren. We liggen tussen veel bekende en heel grote zeiljachten, o.a. de Maltheser Falcon en veel oude maar ook nieuwe J jachten. De Drammer valt in het niet,  we hebben nog nooit zoveel mooie zeiljachten bij elkaar gezien. De volgende dag gaan Hans en ik al vroeg inklaren in het Nelson Dock, waar ook het nodige moois te bewonderen is. 's Middags lunchen we uitgebreid in het Nelson Dock, blijven er de hele middag rond wandelen en kijken en besluiten 's avonds bij het zelfde restaurant te dineren. Er wordt een grote ankerketting uitgebracht met duikers omdat er de volgende dag een jacht komt afmeren van 200 foot.  Je kunt het bijna niet geloven, dat er zoveel grote jachten zijn met veel bemanning en dat er weinig mee gevaren wordt. Zaterdag 23 februari vertrekken we om 4.30 uur naar St. Maarten. Langs de noord van Montserat, St Kitts  en Nevis, St. Eustatius en Saba, onder St Barth door naar St. Maarten waar we in donker anker laten vallen in de baai. Het anker pakt niet goed, komt steeds verkeerd neer en we moeten die nacht twee maal anker op en weer opnieuw proberen. We denken dat er iets verkeerd gegaan is bij het op de rol naar binnen halen toen we het schoongemaakt hebben in Grenada vorig jaar. 's Morgens de eerste opening van de brug genomen en afgemeerd in de haven. 's Middags gaan Aad en Betsy weer van boord en wij maken ons op om nog een week te klussen. Het was weer gezellig met z'n vieren en we hebben genoten. Als Hans 's avonds zijn mail nakijkt, blijkt dat hij zo snel mogelijk naar huis moet voor het werk. Het lukt nog om 1 ticket te krijgen voor de volgende dag, dus vliegt hij maandag naar Nederland. Ik blijf om de Drammer weer wat schoner te krijgen, chroom te poetsen en allerlei dingen te regelen. St. Maarten is vooral veel grote motorjachten, waar veel bemanning hele dagen aan het poetsen is. Donderdag komt de eigenaar van het grootste motorjacht met twee gasten aan boord en er staan 8 mensen in uniform klaar om ze te verwelkomen. De jonge dames krijgen bloemen aangeboden, die ze gelijk weer terug moeten geven aan de bemanning, omdat ze niet met hoge hakken en bloemen in hun handen aan boord kunnen stappen. Het is  ongelooflijk, wat vier mensen aan bagage mee kunnen slepen. Tassen en koffers van heel dure merken, de bemanning moet zeven keer rijden met golf wagentjes om alles aan boord te brengen. Vrijdag 1 maart vlieg ik volgens schema naar Nederland.