14 jul 2010

Australië (Mackay).



















De volgende ochtend staat om 8.00 uur de quarantaine officer op de steiger en daarna komen de customs aan boord. Tot onze verrassing komen Cathelijne. Victor en Thomas zich ook al melden maar mogen nog niet aan boord. Gelukkig gaat alles vrij snel en kunnen we ze op de wal gaan halen. Groot feest natuurlijk om ze weer aan boord te hebben, met z'n allen varen we naar de box die we toegewezen gekregen hebben. Zaterdag wandelen we nog wat bij de haven en zondag maken we een tocht mee met hun camper. Zien we gelijk wat van het binnenland en ook zien we de eerste kangoeroes. 's Middags zetten ze ons weer af op de haven en zij trekken nog een week verder naar Cairns, waar wij naartoe zullen varen om ze weer een week aan boord te hebben. Hans begint gelijk de dynamo te vervangen, die het onderweg begeven heeft. Het lukt grotendeels en alleen de bedrading levert nog problemen op, zodat we toch maandag hulp nodig hebben van een specialist. De dynamo werkt en omdat we wel tijd verloren hebben en de volgende stop echt met daglicht willen bereiken besluiten de volgende ochtend vroeg weg te gaan. Als we dinsdag vroeg weg willen varen blijkt er geen enkele beweging in de boot te komen als we de motor in zijn voor- of achteruit zetten. We maken de lijnen weer vast en gaan binnen kijken wat er aan de hand is. Al snel zien we dat de motor de schroefas niet in beweging zet. Dat is echt foute boel. We halen er een expert bij en die kan zo met de hand de schroefas uit de motor schuiven.

Hier worden we wel even stil van en begrijpen dat dit ingrijpend is. De schroefas is geheel los gekomen uit de aqua drive, die vervangen moet worden. In Australië niet te krijgen, dus moet er weer een beroep op Nederland gedaan worden. Conyplex belooft alles snel op te sturen en we besluiten dan hier op de kant te gaan i.p.v. in Cairns. Een andere keus hebben we natuurlijk niet want zo kunnen we niet varen. Dat we de boot niet meer op tijd in Cairns krijgen om Victor, Cathelijne en Thomas aan boord te hebben is wel duidelijk. We huren een appartement en regelen tickets om naar Cairns te vliegen, zodat ik toch op Thomas kan passen als zij een duikcursus volgen. Donderdagochtend kunnen we op de kant en zullen gesleept moeten worden naar de portaalkraan. We zien er wel tegenop en slapen er niet echt goed van. 's Morgens staan er vier mensen op de steiger om ons te helpen en er zijn twee sleepboten. Al snel zien we dat dit echt vakmensen zijn en hoeven alleen iets met de boegschroef bij te sturen. Ze varen ons keurig achteruit in de portaalkraan, die negen meter boven ons is. Ze maken alles in orde om te hijsen en wij moeten van boord af. De boot wordt afgespoten en op zijn plaats gezet. Als we dit alles zo zien zijn we blij dat we hier deze pech hebben, want we worden met alles heel professioneel geholpen.

We spreken af dat er nieuwe anti-fouling onder komt en iedereen maakt tijd voor ons. We hebben elektriciteit en water en besluiten aan boord te slapen tot zaterdag, zodat we lang door kunnen gaan met klussen. Hans repareert met behulp van Mackay Marine services de roerkoning en is daar een hele dag mee bezig, maar uiteindelijk lukt het wel en kan hij de stuurinrichting weer aansluiten, die ook losgemaakt moest worden. Om zeven uur 's avonds werkt alles weer. Dat is de eerste klus. We willen graag een tent aan de sprayhood omdat we veel regen en wind van achteren hebben. De zeilmaker heeft geen tijd, maar biedt wel aan dat ik zijn machine mag gebruiken. De hele vrijdagmorgen ben ik er mee bezig en het is best zwaar werk achter zo'n professionele machine. Als hij af is en de tent past, is het wel precies wat we bedoelen en vooral Hans is er erg blij mee.

's Middags repareer ik nog het leer op de grepen bij de sprayhood en dan stoppen we met klussen. Zaterdagochtend om vijf uur loopt de wekker af en vliegen we naar Cairns, waar we Cathelijne, Victor en Thomas weer zien in het ressort waar we een appartement gehuurd hebben.

2 opmerkingen:

Marnix in Kenia zei

Hoi, gelukkig dat het in de box gebeurde! Veel plezier met Victor, Cathelijne en Thomas.
Hier alles goed, allen is Boy 14e overleden. Hij had een ziekte aan zijn nieren

Unknown zei

Beste Hans en Emmy,

Vanochtend tijdens de verjaardagskoffie van Maya van Run vertelde Jan Verschoor dat jullie een blog bijhouden van jullie reis over de wereldwateren. Daar hoorde ik voor het eerst van. Nu snel even gekeken naar jullie belevenissen. Het zat de afgelopen tijde even niet mee gezien de laatste blog. Hopelijk zijn jullie nu weer in staat om verder te reizen.

Wat leuk om jullie te kunnen volgen.

Hartelijke groet vanuit (een momenteel nat) Nederland en goede reis verder!

Anne-Marie de Wolff