Eindelijk vis gegeten

Wat gebeurt er zoal op een dag met zwakke wind. Er wordt veel gekletst, gelezen, geslapen en filmpjes gekeken op de computer. Zie je dan helemaal niets anders dan water? Ja toch wel, gisteren zagen we een blauwe yerrican drijven en er kwam een witte vogel over met een hele lange staart. Je vraagt je af wat zo'n vogel zover van het vaste land of de eilanden te zoeken heeft. Wel was er iets meer wind, zodat we maar vier uur hoefden te motoren. We moeten nu toch wel wat zuinig aan gaan doen met de brandstof. De afstand tot Martinique is nu nog 556 mijl en we denken dat we nog voor 350 mijl brandstof hebben. Moet dus kunnen, temeer daar ze voor zaterdag en zondag meer wind afgeven. Gisteravond zaten Marnix en ik op wacht, toen we ineens een hoop gespartel hoorden in het gangboord. Een vliegende vis was daar met een plof geland. Met de lijnen hebben we nog steeds niets gevangen, dus besloten we dan maar deze vis op te gaan eten. Toch wel gek om de vis te doden en dan verder schoon te maken. We moeten dat wel gelijk doen omdat de temperaturen nu zo hoog zijn dat ik anders bang ben voor bederf. Radboud was er ook bijgekomen en we hadden al snel de slappe lach. Toen Hans wakker geworden was van ons en vroeg wat er aan de hand was, was het antwoord dat we een konijn gevangen hadden in de achtertuin. Echt geloven deed hij dat niet. We hebben de vis bewaard in de koelkast en vandaag heerlijk met peper, zout en tijm in de olijfolie gebakken. Was een heerlijk lunch hapje. We zijn nu vanaf 7.00 uur vanochtend aan het passaatzeilen en dat gaat redelijk goed, soms klapt het zeil nogal omdat je in een golfdal komt of omdat het schip weggezet wordt door een golf. De wind is nu gedraaid en we kunnen heerlijk varen met een knik in de schoot, zodat de boot wat rustiger ligt.